Odpust parafialny

Tradycyjnie, my wspomnienie św. Katarzyny Aleksandrysjskiej, w Nowej Białej, która się zawsze dzieje w dniu wspomnienia – nigdy nie odpust nie jest przesuwana na niedzielę.

Święta Katarzyna Aleksandryjska urodziła się około roku 294 po Chrystusie w Aleksandrii, jako współczesnej stolicy Egiptu, w królewskiej rodzinie pogańskiej, jako córka króla Kustosa. Otrzymała bardzo staranne i wszechstronne wykształcenie z zakresu filozofii, retoryki, poezji, muzyki, fizyki, matematyki, astronomii i medycyny. Słynna nie tylko z wielkiej mądrości, ale także z niezwykłej urody. Kiedy nadszedł czas jej zameldowania, na próżno poszukując konkurenta, który sprostałby jej wymagania. Matka zaprowadziła ją więc, proszę, pobrać z pustych, syryjskich mnichów, słynącego z mądrości i trafnych porad. Ten opowieść o Dobrą Nowinę o Zbawicielu Świata, który jest Bogiem i panuje nad wszystkimi królami ziemskiego globu. Słuchając przekonywującej nauki pobożnego pustelnika, obie kobiety, matka i córka, – uwierzyły w Chrystusa. Nawróciły się na chrześcijaństwo i poprosiły o chrzest. Na chrzcie córka otrzymała imię Katarzyna co z greckiego znaczy „czysta”. To Katarzyna, która nazywa się Swoją Oblubienicą, a jej rękę ozdobił obrączką. To były właśnie mistyczne zaślubiny Katarzyny z boskim Oblubieńcem, wychwalane dziś w pieśniach i modlitwach ku czci św. Katarzyny. W życiu Katarzyny zmieniły się teraz poważne zmiany. Przestało cieszyć ją bogactwo. Nieważne dla niej stały się honorowy ziemskie. Jej najbliższa stali się chrześcijanie. Złożyła ślub dozgonnej czystości. To były właśnie mistyczne zaślubiny Katarzyny z boskim Oblubieńcem, wychwalane dziś w pieśniach i modlitwach ku czci św. Katarzyny. W życiu Katarzyny zmieniły się teraz poważne zmiany. Przestało cieszyć ją bogactwo. Nieważne dla niej stały się honorowy ziemskie. Jej najbliższa stali się chrześcijanie. Złożyła ślub dozgonnej czystości. To były właśnie mistyczne zaślubiny Katarzyny z boskim Oblubieńcem, wychwalane dziś w pieśniach i modlitwach ku czci św. Katarzyny. W życiu Katarzyny zmieniły się teraz poważne zmiany. Przestało cieszyć ją bogactwo. Nieważne dla niej stały się honorowy ziemskie. Jej najbliższa stali się chrześcijanie. Złożyła ślub dozgonnej czystości.

Czasy jednak były bardzo niekorzystne dla chrześcijan. Naznaczone były ich krwawym prze-śladowaniem, wywołanym przez dekret cesarza Diokle-cjana, który brzmiał: „Wszyscy obywatele imperium rzymskiego obowiązani są do składania ofiar bogom pogańskim”. „Cesarz”. Na początku IV wieku wschodnich terenów państwa, do których należał też Egipt, zarządzał najbliższy współpracownik cesarza Dioklecjana, Maksencjusz. Był na fanatycznym poganinem i bardzo sumiennie czuwał, aby na podporządkowanym mu Oddział skrupulatnie przestrzegano edyktów cesarskich. Katarzyna osten-tacyjnie odmówiła skład kadzielnej ofiary. Cezar rozgniewany, ale licząc się z pozycją Katarzyny, zwołał wielkie gremium filozofów z całego kraju. Ich było przekonać się, że to jej błędzie i pozyskać ją dla pogaństwa. Katarzyna była taka nieugięta i zdecydowała się zdobyć Katarzynę. Bezskutecznie. Wtedy skazał ją na tortury, morzenie głodem, łamanie kołem. Ostatecznie wykonano dnia 25 listopada, w jego 18 roku życia, wyrok kary śmierci przez ścięcie mieczem.

fot. Grzegorz Kołodziej